به سلامتي...

به سلامتي اونايي که هر چي شکستن، دل نشکستن

به سلامتي اون كسي كه ميدونه ولي هميشه ساكت مي مونه

به سلامتي هر كس كه درونش داره ميسوزه اما ترجيح ميده لبهاشو بدوزه

به سلامتي اون سوال هايي که پرسيده نمي شن ولي جوابشون بغض ميشه تو دل آدم

به سلامتي اونيکه تو دردناکترين لحظه ها، سنگينيه سکوت رو تحمل کرد

اما لب باز نکرد تا عشقش همونجوري که خوشه ، خوش بمونه

به سلامتي مدادهاي مداد رنگي که تا آخرين ذزه وجودشون يه رنگ ميمونن . . .

به سلامتي شب که زشتي هاي روزُ تو خودش محو ميکنه...

به سلامتي همه مهره هاي تخته نرد که تا وقتي رفيقشون تو حبس حريفه، هيچکي به احترامش بازي نميکنه.

امروز تو خيابون دست يه نفر يه قناري ديدم پرسيدم :

فروشيه؟ گفت : نه ؛ رفيقمه ... به سلامتي همه اونايي که رفيقاشونو نمي فروشن

به سلامتي ايرانسل که به آدم ميفهمونه که قبول کردن بعضي پيشنهادها فقط از اعتبار آدم کم ميکنه....

به سلامتي رفيقي که دلتو مي شکنه اما تو سکوت مي کني چون دوسش داري

به سلامتي سيم خاردار! که پشت و رو نداره

به سلامتي خدا که هر وقت باهاش گل يا پوچ بازي کني برنده اي چون هميشه دو دستش پره!!

به سلامتي اونايي که با هر وزش باد ، جهت عقايدشون تغيير نکرد و نمي کنه

به سلامتي دريا كه ماهي گنديده هاشو دور نمي ريزه...

به سلامتي اوني که از بس چشماش دنبال رنگ بود و رنگ ديده بود فکر کرد دل ما فرش و از روش رد شد.

سلامتي هرچي مرده ! که مرد بودن به جنسيت نيست به مرامه